The Pan-Orthodox Synaxis – a Spiritual Representative Event

Speech of His Beatitude DANIEL, Patriarch of Romania, at the opening session of the Synaxis of the Primates of the Autocephalous Orthodox Churches, Constantinople, 06-09 March 2014:

The Synaxis or meeting of the Primates of the Autocephalous Orthodox Churches is not a permanent institution, but a spiritual representative event. The pan-Orthodox Synaxis of Primates has neither formal status, nor competences expressed in canonical juridical terms. It is not a Pan-Orthodox Synod, but a pan-Orthodox representation of the autocephalous synods, presided over by the Primates present in the Synaxis.

The pan-Orthodox Synaxis has at present a consultative and orientating role in order to strengthen the sacramental communion through Eucharistic concelebration, pastoral co-responsibility through dialogue and missionary cooperation through action, among the Autocephalous Orthodox Churches and in the relations of Orthodoxy with the world of today. The spiritual authority of the Synaxis increases mostly by promoting co-responsibility for the unity of Orthodoxy.

The pan-Orthodox Synaxis offers the image of Orthodoxy as being more a spiritual family of Orthodox Churches from different regions, countries and ethnicities than an international religious institution.

The Synaxis foster primarily the fraternal communion and afterwards joint programs of action. Therefore, the pan-Orthodox Synaxes issued so far mainly messages and recommendations for the Church and society.

However, in a pan-Orthodox Synaxis, as in a family, specific issues which negatively affect relations between sister Orthodox Churches and Orthodox witness in the world of today can also be discussed. Although the pan-Orthodox Synaxis is not a Pan-Orthodox Synod, nevertheless it may greatly help in understanding the importance of synodality at universal or pan-Orthodox level.

Since the Holy Canons require that the bishops should gather in Synod at least twice a year (37 Apostolic canon, canon 5 of the First Ecumenical Council, canon 19 of the Fourth Ecumenical Council and canon 20 of the local Synod of Antioch), the pan-Orthodox Synaxes should be organised at least once every two years, in order to intensify today the pan-Orthodox communion, cooperation and solidarity.

Paradoxically, the Autocephalous Orthodox Churches cultivate today more the international official dialogues with other Churches than the dialogue and cooperation among them.

At present, more consultation and cooperation among the sister Orthodox Churches is needed, in front of three major challenges facing the world today:

1.secularism or religious indifferentism, which negatively affects the traditional Orthodox family, the Orthodox parish, the Orthodox monastery and the Orthodox mission in society;

2.migration phenomenon, which generates new social and pastoral problems, especially when migration is caused by war or persecutions, as it can be seen today in Syria and in other parts of the world;

3.economic and financial crisis, which calls us to greater solidarity with the poor, the sick and the lonely ones.

The spiritual, pastoral and social mission of Orthodoxy calls us today to unite more territorial canonical jurisdiction with pastoral responsibility for concrete persons and local Autocephaly with universal or ecumenical Orthodoxy.

In this sense, we thank His Holiness Bartholomew of Constantinople, the Ecumenical Patriarch, for inviting us to participate in this Synaxis, with the hope that fraternal dialogue and cooperation help us to love and serve even more the Orthodoxy and her mission in contemporary society.

We appreciate the spiritual and material efforts which the Ecumenical Patriarchate has undertaken in the preparation of the Holy and Great Pan-Orthodox Synod, through the Pan-Orthodox Commissions and Conferences and the Pan-Orthodox Synaxes, for the wellbeing of the whole of Orthodoxy.

† DANIEL

Patriarch of Romania

***

Ð’ÑеправоÑлавный СинакÑÐ¸Ñ – ПредÑтавительное духовное Ñобытие

Слово Блаженнейшего Патриарха ÐумынÑкого Даниила, на вÑтупительном заÑедании СинакÑиÑа ПредÑтоÑтелей Ðвтокефальных ПравоÑлавных Церквей, КонÑтантинополь, 6-9 марта 2014 г:

СинакÑÐ¸Ñ Ð¸Ð»Ð¸ Ð’Ñтреча ПредÑтоÑтелей Ðвтокефальных ПравоÑлавных Церквей не ÑвлÑетÑÑ Ð¿Ð¾ÑтоÑнным инÑтитутом, а предÑтавительным духовным Ñобытием. Ð’ÑеправоÑлавный предÑтоÑтельÑкий СинакÑÐ¸Ñ Ð½Ðµ имеет формального ÑтатуÑа, а также каноничеÑко-юридичеÑких полномочий. Это не Ð’ÑеправоÑлавный Собор, а вÑеправоÑлавное изображение автокефальных Ñинодов, предÑедателÑми которых ÑвлÑÑŽÑ‚ÑÑ Ð¿Ñ€ÐµÐ´ÑтоÑтели, учаÑтвующие в СинакÑиÑе.

Ð’ÑеправоÑлавный СинакÑÐ¸Ñ Ð¸Ð¼ÐµÐµÑ‚ ÑÐµÐ³Ð¾Ð´Ð½Ñ ÐºÐ¾Ð½Ñультативную и ориентировочную роль, Ñ Ñ†ÐµÐ»ÑŒÑŽ утвердить литургичеÑкое общение поÑредÑтвом евхариÑтичеÑкого ÑоÑлужениÑ, ÑовмеÑтную паÑÑ‚Ñ‹Ñ€Ñкую ответÑтвенноÑÑ‚ÑŒ поÑредÑтвом диалога и дейÑтвенного миÑÑионерÑкого ÑотрудничеÑтва между Ðвтокефальными ПравоÑлавными Церквами, а также Ð¾Ñ‚Ð½Ð¾ÑˆÐµÐ½Ð¸Ñ ÐŸÑ€Ð°Ð²Ð¾ÑÐ»Ð°Ð²Ð¸Ñ Ñ Ñовременным миром. Духовный авторитет СинакÑиÑа увеличиваетÑÑ Ñ‚Ð¾Ð³Ð´Ð°, когда поощрÑетÑÑ ÑовмеÑÑ‚Ð½Ð°Ñ Ð¾Ñ‚Ð²ÐµÑ‚ÑтвенноÑÑ‚ÑŒ ради единÑтва ПравоÑлавиÑ.

Ð’ÑеправоÑлавный СинакÑÐ¸Ñ Ð¿Ñ€ÐµÐ´Ð»Ð°Ð³Ð°ÐµÑ‚ изображение ПравоÑÐ»Ð°Ð²Ð¸Ñ ÐºÐ°Ðº духовной Ñемьи ПравоÑлавных Церквей из разных регионов, Ñтран и народов, более чем религиозного международного инÑтитута.

СинакÑÐ¸Ñ Ð¿Ð¾Ð¾Ñ‰Ñ€Ñет, во-первых, братÑкое общение и только второÑтепенно ÑовмеÑтные деÑтельные программы. ПоÑтому, проведенные уже Ð’ÑеправоÑлавные СинакÑиÑÑ‹ больше выÑтупали Ñ Ð¾Ð±Ñ€Ð°Ñ‰ÐµÐ½Ð¸Ñми и Ñ Ñ€ÐµÐºÐ¾Ð¼ÐµÐ½Ð´Ð°Ñ†Ð¸Ñми Ð´Ð»Ñ Ð¦ÐµÑ€ÐºÐ²Ð¸ и общеÑтва.

Тем не менее, в рамках Ð’ÑеправоÑлавного СинакÑиÑа, как в Ñемье, можно обÑуждать и конкретные вопроÑÑ‹, которые отрицательно влиÑÑŽÑ‚ на Ð¾Ñ‚Ð½Ð¾ÑˆÐµÐ½Ð¸Ñ Ð¼ÐµÐ¶Ð´Ñƒ братÑкими ПравоÑлавными Церквами, а также правоÑлавное ÑвидетельÑтво Ñовременному миру. Даже еÑли Ð’ÑеправоÑлавный СинакÑÐ¸Ñ Ð½Ðµ ÑвлÑетÑÑ Ð’ÑеправоÑлавным Собором, тем не менее, он может ÑпоÑобÑтвовать пониманию важноÑти Ñинодального принципа на вÑеправоÑлавном или вÑеленÑком уровне.

ПоÑкольку СвÑщенные Каноны требуют, чтобы епиÑкопы ÑобиралиÑÑŒ в Синоде Ñ…Ð¾Ñ‚Ñ Ð±Ñ‹ два раза в год (37 апоÑтольÑкое правило, 5 правило Первого Ð’ÑеленÑкого Собора, 19 правило Четвертого Ð’ÑеленÑкого Собора и 20 правило ÐнтиохийÑкого помеÑтного Ñобора), Ð’ÑеправоÑлавные СинакÑиÑÑ‹ нужно Ñозывать Ñ…Ð¾Ñ‚Ñ Ð±Ñ‹ один раз в два года, чтобы улучшить общение, ÑотрудничеÑтво и вÑеправоÑлавную ÑолидарноÑÑ‚ÑŒ.

ПарадокÑально, но на ÑегоднÑшний день Ðвтокефальные ПравоÑлавные Церкви больше поощрÑÑŽÑ‚ международные официальные диалоги Ñ Ð´Ñ€ÑƒÐ³Ð¸Ð¼Ð¸ ЦерквÑми, чем диалог и ÑотрудничеÑтво между Ñобой.

СегоднÑ, БратÑким ПравоÑлавным Церквам необходимо больше ÑовещатьÑÑ Ð¸ Ñотрудничать в ÑвÑзи Ñ Ñ‚Ñ€ÐµÐ¼Ñ Ð±Ð¾Ð»ÑŒÑˆÐ¸Ð¼Ð¸ вызовами Ñовременного мира:

1.ÑекулÑÑ€Ð¸Ð·Ð°Ñ†Ð¸Ñ Ð¸Ð»Ð¸ религиозное безразличие, которое отрицательно влиÑет на традиционную правоÑлавную Ñемью, на правоÑлавный приход, на правоÑлавный монаÑтырь и на правоÑлавную миÑÑию в общеÑтве;

2.феномен миграции, который Ñоздает новые общеÑтвенные и паÑÑ‚Ñ‹Ñ€Ñкие проблемы, оÑобенно тогда, когда Ð¼Ð¸Ð³Ñ€Ð°Ñ†Ð¸Ñ Ñпровоцирована войной или гонениÑми, как мы ÑÐµÐ³Ð¾Ð´Ð½Ñ Ð½Ð°Ð±Ð»ÑŽÐ´Ð°ÐµÐ¼ в Сирии или в других меÑтах.

3.ÑкономичеÑкий и финанÑовый кризиÑ, который призывает Ð½Ð°Ñ Ðº проÑвлению большей ÑолидарноÑти к бедным, больным и одиноким.

ДуховнаÑ, паÑÑ‚Ñ‹Ñ€ÑÐºÐ°Ñ Ð¸ ÑÐ¾Ñ†Ð¸Ð°Ð»ÑŒÐ½Ð°Ñ Ð¼Ð¸ÑÑии ПравоÑÐ»Ð°Ð²Ð¸Ñ Ð¿Ñ€Ð¸Ð·Ñ‹Ð²Ð°ÑŽÑ‚ Ð½Ð°Ñ ÑÐµÐ³Ð¾Ð´Ð½Ñ Ñоединить территориальную каноничеÑкую юриÑдикцию Ñ Ð¿Ð°ÑÑ‚Ñ‹Ñ€Ñким ответÑтвенным окормлением конкретных лиц, а также помеÑтную Ðвтокефалию Ñ Ð’ÑеленÑким ПравоÑлавием.

Ð’ Ñтом ÑмыÑле, благодарим СвÑтейшего ВарфоломеÑ, Патриарха КонÑтантинопольÑкого, за приглашение принÑÑ‚ÑŒ учаÑтие в Ñтом СинакÑиÑе, надеÑÑÑŒ на то, что братÑкие диалог и ÑотрудничеÑтво помогут нам больше любить и Ñлужить ПравоÑлавию и его миÑÑии в Ñовременном общеÑтве.

Ð’Ñ‹Ñоко ценим духовные и материальные уÑÐ¸Ð»Ð¸Ñ Ð’ÑеленÑкого Патриархата к подготовке СвÑщенного и Великого Ð’ÑеправоÑлавного Собора, поÑредÑтвом Ð’ÑеправоÑлавных КомиÑÑий и Конференций, а также СинакÑиÑов ПредÑтоÑтелей, на благо вÑему ПравоÑлавию.

† ДÐÐИИЛ

Патриарх ÐумынÑкий

***

Η ΠανορθÏŒδοξη ΣÏναξη – μία σημαντική πνευματική εκδήλωση

Ο ΛÏŒγος του Μακαριωτάτου κ. κ. Δανιήλ, ο Πατριάρχης της Ρουμανίας, στην έναρξη των εργασιÏŽν της ΣÏναξης των Προκαθημένων των ΟρθοδÏŒξων Αυτοκεφάλων ΕκκλησιÏŽν, εν ΚωνσταντινοÏπολει, 6 – 9 Μαρτίου 2014:

Η ΣÏναξη ή η συνέλευση των Προκαθημένων των ΟρθοδÏŒξων Αυτοκεφάλων ΕκκλησιÏŽν δεν αποτελεί ένα διαρκές ίδρυμα, αλλά μία σημαντική πνευματική εκδήλωση. Η ΠανορθÏŒδοξη ΣÏναξη των Προκαθημένων δεν έχει οÏτε ένα επίσημο καθεστÏŽς, οÏτε κανονικο-νομικά καθήκοντα καλά τυπομένα. Η ΣÏναξη δεν αποτελεί μία ΠανορθÏŒδοξος ΣÏνοδος, αλλά μία πανορθÏŒδοξη αντιπροσÏŽπευση των αυτοκεφάλων συνÏŒδων, οι οποίες προεδρεÏονται απÏŒ τους παρÏŒντες Προκαθήμενοι εις την ΣÏναξη.

Η ΠανορθÏŒδοξη ΣÏναξη έχει στο παρÏŒν ένα συμβουλευτικÏŒ και καθοδηγητικÏŒ ρÏŒλο με σκοπÏŒ να στερεωποιήσει την εκκλησιαστική κοινωνία μέσω το ευχαριστιακÏŒ συλλείτουργο, την ποιμαντική συνυπευθυνÏŒτητα μέσω διαλÏŒγου και τη μισιοναρική συνεργασία διά των ενεργειÏŽν μεταξÏ των ΟρθοδÏŒξων Αυτοκεφάλων ΕκκλησιÏŽν και μεταξÏ της σχέσης της Ορθοδοξίας με τον κÏŒσμο σήμερα. Η πνευματική εξουσία της ΣÏναξης προοδεÏει ιδιαίτερα με την καλλιέργεια της συνυπευθυνÏŒτητας για την ενÏŒτητα της Ορθοδοξίας.

Η ΠανορθÏŒδοξη ΣÏναξη προσφέρει την εικÏŒνα της Ορθοδοξίας ως μία πνευματική οικογένεια των ΟρθοδÏŒξων ΕκκλησιÏŽν απÏŒ διαφορετικές περιοχές, χÏŽρες και εθνÏŒτητες, παρά ένα διεθνές θρησκευτικÏŒ ίδρυμα.

Αυτή η ΣÏναξη καλλιεργεί πρÏŽτα την αδελφική κοινωνία και έπειτα κοινά προγράμματα δραστηριοτήτων. Γι’αυτÏŒ το λÏŒγο, οι μέχρι τÏŽρα ΠανορθÏŒδοξες Συνάξεις έχουν μεταδÏŒσει περισσÏŒτερα μυνήματα και προτάσεις για την Εκκλησία και την κοινÏŒτητα.

Παρ’ÏŒλα ταÏτα, σε μια ΠανορθÏŒδοξη ΣÏναξη, ÏŒπως εντÏŒς μιας οικογένειας μποροÏν να συζητηθοÏν συγκεκρημένα προβλήματα τα οποία επηρεάζουν αρνητικά τις σχέσεις μεταξÏ των ΟρθοδÏŒξων αδελφÏŽν ΕκκλησιÏŽν και την ορθÏŒδοξο μαρτυρία στον κÏŒσμο σήμερα. Αν και η ΠανορθÏŒδοξη ΣÏναξη δεν είναι μια ΠανορθÏŒδοξος ΣÏνοδος, αυτή μπορεί να βοηθήσει εις την κατανÏŒηση της συνοδαλικής αξίας σε πανορθÏŒδοξο και διεθνές επίπεδο.

ΩστÏŒσο επειδή οι Ιεροί ΚανÏŒνες προτρέπουν ÏŒτι οι Επίσκοποι πρέπει να συγκεντρÏŽνονται σε ΣÏνοδο τουλάχιστον δÏο φορές το χρÏŒνο (ο 37ος ΑποστολικÏŒς ΚανÏŽνας, ο 5ος ΚανÏŽνας της Α΄ Οικουμενικής ΣυνÏŒδου, ο 19ος ΚανÏŽνας της Δ΄ Οικουμενικής ΣυνÏŒδου και ο 20ος κανÏŽνας της τοπικής ΣυνÏŒδου Αντιοχείας), οι πανορθÏŒδοξες συνάξεις θα έπρεπε να οργανωθοÏν τουλάχιστον κάθε δÏο χρÏŒνια, για την αÏξηση της κοινωνίας, συνεργασίας και πανορθÏŒδοξης αλληλεγγÏης σήμερα.

Με παράδοξο τρÏŒπο, οι Αυτοκέφαλες ΟρθÏŒδοξες Εκκλησίες καλλιεργοÏν σήμερα περισσÏŒτερους επίσημους διεθνείς διαλÏŒγους με άλλες Εκκλησίες παρά το διάλογο και τη συνεργασία μεταξÏ τους.

Εις το παρÏŒν, χρειάζεται περισσÏŒτερη συνεργασία και συμβοÏλευση μεταξÏ των ΟρθοδÏŒξων αδελφÏŽν ΕκκλησιÏŽν, μπροστά σε τρεις σημερινές προκλήσεις:

1.Η εκκοσμίκευση ή η θρησκευτική αδιαφορία, η οποία βλάπτει την παραδοσιακή οικογένεια, την ορθÏŒδοξη ενορία, το ορθÏŒδοξο μοναστήρι και την ορθÏŒδοξη ιεραποστολή στην κοινωνία.

2.Το φαινÏŒμενο της μετανάστευσης, το οποίο δημιουργεί καινοÏργια κοινονικά και ποιμαντικά προβλήματα, ειδικά ÏŒταν η μετανάστευση προκαλείται απÏŒ πολέμους και διωγμοÏς, ÏŒπως παρατηρείται σήμαρα στη Συρία και σε άλλα μέρη του κÏŒσμου.

3.Η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση, η οποία μας καλεί να αυξάνουμε την αλληλεγγÏη προς τους φτωχοÏς, τους ασθενείς και τους πονεμένους.

Το πνευματικÏŒ, ποιμαντορικÏŒ και κοινωνικÏŒ έργο της Ορθοδοξίας μας καλεί σήμερα να ενÏŽσουμε την κανονική εδαφική δικαιοδοσία με την ποιμαντική υπευθυνÏŒτητα για τα συγκεκριμένα άτομα και το τοπικÏŒ Αυτοκέφαλο με την καθολική ή οικουμενική Ορθοδοξία.

Επί δε τοÏτοις, ευχαριστοÏμε τη ΑυτοÏ Θειοτá½±τη Παναγιá½¹της, τον ΟικουμενικÏŒ Πατριá½±ρχη, κ. κ. Βαρθολομαίο, για την πρÏŒσκληση για να συμμετέχουμε σ’αυτή τη ΣÏναξη, με την ελπίδα ÏŒτι ο αδελφικÏŒς διάλογος και η συνεργασία μας βοηθάει να αγαπάμε και να διακονοÏμε περισσÏŒτερο την Ορθοδοξία και το έργο της στην σημερινή κοινωνία.

Εκτιμάμε τις πνευματικές και υλικές προσπάθειες του ΟικουμενικοÏ Πατριαρχείου για την προετοιμασία της Αγίας και Μεγάλου ΠανορθοδÏŒξου ΣυνÏŒδου, μέσω των ΠανορθοδÏŒξων Συνάξεων και ΠανορθοδÏŒξων ΕπιτροπÏŽν και Συνεδρίων, προς το καλÏŒ πάσης Ορθοδοξίας.

† ΔΑΝΙΗΛ,

Ο Πατριάρχης της Ρουμανίας